z Peronówki - Czechoslovakian Wolfdog - Czechosłowacki wilczak - Československý vlčak - Tschechoslowakischer Wolfhund

O wypadzie do Wrocławia już było. Więc może kilka słów o dalszej części podróży...

Co do wyników wystawy w Ostravie to trzeba powiedzieć, że Balrog dostał odpowiednie, diabelskie imię - wszystkim jego konkurentom przytrafiają się dziwne rzeczy. Albo nie są w stanie dojechać. Albo jeśli już są na wystawie to zawsze coś się im przytrafi. A Balrog tylko stoi z zerka na wszystkich wzrokiem niewiniątka.

Wreszcie zakończyło się ganianie, które dla nas rozpoczęło się pod koniec lipca... Można zrobić kilka podsumowań... Nadrobić pisanie artykułów....

Co do klubówki, to zrobiła się nam ładna stawka - na ringu stawiło się w sumie 12 wilczaków. Miejmy nadzieję, że za rok jeszcze przybędzie nam kilka psiaków... I ja tę wystawę długo zapamiętam - zawsze krytykowałam wystawianie psów strachliwych, no i wreszcie mogłam się poczuć w skórze ich właścicieli... A to za sprawą obu naszych psiaków "z odzysku".

W piątek wieczorem odebraliśmy książeczki i ruszyliśmy do Nitry. W sobotę rano - oczywiście wystawa. Wzięliśmy sobie 1.5 godziny zapasu, ale okazało się za mało. Najpierw wielki korek przed wjazdem, bo kierowcy nie mogli się zdecydować, czy są dwa pasy, czy jeden, czy stoimy na prawej, czy lewej stronie drogi. Na wystawie parkowanie bez kłopotu, ale zaczęło się, gdy trzeba było znaleźć sekretariat, aby zapłacić i dostać numerki.

Po zwiedzaniu wszystkich hal wreszcie jest!

Oczywiście wbrew wszelkiej logice (jak zwykle), bez względu na radiowe prognozy zadecydowaliśmy, że jedziemy. Zima dorwała nas już kilkadziesiąt km od domu - drogi zasypane śniegiem. Z czasem było jeszcze gorzej. Nawet dotarcie do autostrady w Czechach nic nie pomogło - na całej drodze zalegał śnieg i nie było mowy, by jechać szybciej niż 40-50 km/h. Polepszyło się dopiero koło Pragi, ale i tak jazdę utrudniał padający czasem śnieg.

Sędziował pan Rehanek z Czech. Wszystko wypadło bardzo sympatycznie. Wyglądało też na to, że gdyby Pinki była trochę starsza (klasa pośrednia, czy też coś takiego) to do niej należałby BOB... Ale i tak każdy mógł czuć się zadowolony...

Bolton (bo pojechał na wystawę zamiast siedzieć w domu), Fany (bo jeszcze jeden krok i będzie Ch.PL), Andariel (bo wreszcie po tych wszystkich przeciwnościach losu dołączyła do Mł.Ch.PL) i Merry Bell (bo do domu wróciła z ooooogromną kością).

Wiem wiem robi się to nudne..... Co chwila tylko "Andariel Wolf ponownie wygrała xxxx"......

Na krajowej wystawie w Częstochowie Pinki z braku konkurecji dostała Zw.Młodzieży i tytuł Najlepszego Juniora i Zw.Rasy.

Andariel Wolf z Peronówki

...i się chwalimy....

Merry Bell wylądowała na pierwszym miejscu - chodzi teraz dumna... I ma się z czego cieszyć, bo nadal nie wiem, czy sędziując wybrałabym ją czy Nemesis. Musiała się chyba ładnie zaprezentować...

Wszystko zaczęło się.....

...odkryłam nową metodę szkolenia. Nazywa się "na sukę w ciąży" lub "na suke myślącą, że jest w ciąży".

Potrzebna jest suka (w ciąży - sztuk 1), przewodnik psa (szt. 1) i smycz (szt. 1)

Oj, my też mamy co wspominać z placu szkoleniowego....

Na jednym z kursów mieliśmy w grupie dobermana. Pies był spoko, ale cięty na inne samce jak diabli - typowy książkowy "dominant". Do tego właściciela miał "kochaniutkiego": piesek chodził bez kagańca, bo go "obcierał" (sporo szczekał, więc najlepszy byłby dla niego kaganiec "szczekacz", ale u nas nie ma szans go dostać). Któregoś razu olał przywołanie i ruszył do Boltona.